1969-1977

A możesz opisać gdzie kogo widzisz? Bo ja ani dziewczyn ani Andrzeja nie rozpoznaję, a z Jolką w końcu byłem w klasie

Pomyślałem, pomyślałem, Jola Kordaczuk. Wskoczyło we właściwą przegródkę To ona. Aż takiej pucołowatej to jej nie pamiętam, to mnie musiało zmylić.

Witam towarzystwo ;-)
A gdzież na tym zdjęciu można Chulczyńskiego zobaczyć? Jak pamiętam, wizyta "Widelca Ciasto" była JEDYNYM dniem w podstawówce, kiedy urządziłem sobie wagary - z Darkiem właśnie.
Echh... podstawówka na Sadach, po drugiej stronie Broniewskiego, miała więcej szczęścia - tam wizytę składała cesarzowa Iranu, a nie jakiś latynoski bandzior.

Cochise... niemal zapomniałem. No ale miałem prawo, był czas, że chcieliście na mnie wołać każdym śmisznym, ad hoc wygenerowanym słowem (jakaś "Skumbria" się też przewinęła i inne pomysły Wasilewskiego).
No, ale Cochise to był Twój pomysł i pamiętam, że byłeś do tego przywiązany ;-) niech więc będzie - uzupełniam profil.
Na w/w stronie byłem - to pomyłka; jakość jest żenująca i z pewnością to tylko ktoś podobny. O co nietrudno w tym wieku - pucułowata buzia i blond włoski. Popatrz na zdjęcie niżej, to z kamerzystą trzymającym okulary w zębach - inna perspektywa, ale chłopczyk nr 5 łapie się w kadr na samym brzegu - też podobny, ale jakby mniej. Widzisz, ja tylko RAZ wagarowałem w podstawówce (trochę się tu różnimy) i dzięki temu pamiętam doskonale - podchodziliśmy pod szkołę, a tam stała czarna limuzyna tego łobuza; było już po wszystkim.

Borek napisał:

Jakość nie jest taka żenująca, obejrzyj dokładnie jakiej wielkości jest powiększenie - i pamiętaj, że to zdjęcie robione obiektywem szerokokątnym na małym obrazku. Że z profilu jest mało podobny to zgoda, ale en face co najmniej dwie osoby go rozpoznały niezależnie od siebie, więc tak lekko bym tej wersji nie odrzucał. Zwłaszcza, że jest wśród swoich

A poznajesz może kogoś z innych?

Nie bierz tego do siebie - po prostu jest to drugi plan, powiększony jak się da. Co do świadków...:
Sowiecką flagę na Reichstagu zatykało dwóch sołdatów; ale przesłuchiwani po 30 latach już twierdzili, że był jeszcze trzeci - Iwanow (kompletnie amorficzna postać, doodana jako emanacja ruskiego ludu - stąd banalne nazwisko), postać dodana przez scenarzystów najpopularniejszego filmu o zdobyciu Berlina.